-
1 dźwię|knąć
pf — dźwię|czeć impf (dźwięknęła, dźwięknęli — dźwięczał) vi [alarm, dzwonek, sygnał] to sound, to go off; [dzwon, dzwonek do drzwi] to ring; [dzwoneczki, klucze, monety] to jingle- alarm dźwięczy, gdy ktoś się zbliża the alarm sounds a. goes off whenever someone approaches- alarm samochodowy zaczął przeraźliwie dźwięczeć the car alarm went off with a piercing noise- jego słowa dźwięczą mi w uszach his words ring in my earsThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > dźwię|knąć
См. также в других словарях:
dźwięczeć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. 3. os ndk VIa, dźwięczećczy, dźwięczećczał {{/stl 8}}– dźwięknąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, dźwięczećnie, dźwięczećnął, rzad. {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} być źródłem dźwięku, wydawać… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
